علمی-مذهبی

فاضل ارجمندها‌‌‌، حائردشتی میگوید:یکی از اهالی بخش دیربوشهر برای ما نقل کردکه:

روزی باکشتی ازبخش دیرحرکت کردیم موتور لنج به سمت بحرین در حرکت بود تعداد ششصد راس گوسفندواجناس دیگر بار لنج بود.

شب رسیدیم به وسط دریا  ناگهان طوفان شدیدی شروع شدوموج از سرگذشت وموجب شدکه حتی فانوس های دریا خاموش شدند

وچراغهای اطراف دریا(سواحل)رانیز نمی دیدیم اکثرگوسفندان مردندوبقیه رانیز به دریا انداختیم تاکشتی سبک شود.یاس وناامیدی ما را فراگرفت

وجزاشک وآه وتوسل کار دیگری نداشتیم ناخدای کشتی(لنج)که برادرم بود داد زد:موتورخاموش شد.

واینجا بود که یقین به مرگ در ما ایجاد شد از همه جامایوس ونا امید بودیم.ناگاه به یاد حضرت حجت(سلام الله علیه)افتاده وبرادرم بی اختیار

لگدی محکم به موتور لنج زدوبا صدای بلند گفت:یا صاحب الزمان به فریاد رس بلا فاصله چراغها روشن وطوفان خاموش وموتورلنج به کار افتاد.

واین نبود مگر به برکت نام امام زمان عج وتوسل به آن حضرت که همه ی ما نجات یافتیم.   شیفتگان ج3ص155